Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στους κυβερνητικούς βουλευτές και στον Γιώργο Ουρσουζίδη προσωπικά, για την διαδρομή του ενάμιση χρόνου στα κοινοβουλευτικά έδρανα, για τις υποσχέσεις, τις πράξεις και τις παραλείψεις του, τις απουσίες ή και τις παρουσίες του στα τοπικά πράγματα. Σε αυτήν όμως τη νέα τροπή που παίρνει η πολιτική διαμάχη,
οι ψύχραιμοι και διαυγείς από κάθε πλευρά οφείλουν να σταθούν στο πλευρό του. Η διαγραφή των βουλευτών που ψήφισαν το ασφαλιστικό από τους επαγγελματικούς τους συλλόγους, δεν πρέπει να αφήσει ασυγκίνητο κανένα πολίτη στον βαθμό που οι πολίτες ενδιαφέρονται για τη δημοκρατία.
Πρόκειται για ευθεία βολή στο ήδη ταλαιπωρημένο πολίτευμα. Δίνει όμως και μια ευκαιρία στην Ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί τη φύση του προβλήματός της. Η πλειοψηφία αρέσκεται στην ευκολία να αποδίδει γενικώς και αορίστως τα δεινά μας "στους πολιτικούς" και στο πολιτικό σύστημα εν γένει, λες και οι "πολιτικοί" δεν είναι από τα σπλάχνα μας και λες το πολιτικό σύστημα δεν είναι ο τρόπος που διαλέξαμε για να διοικούμαστε και το ήθος του δεν είναι αυτό που εκθρέψαμε με τις επιλογές μας.
Οι συντεχνίες είναι απολύτως συνυπεύθυνες για το κατάντημα της χώρας. Πρόκειται για συμμορίες με μόνο στόχο της δράσης τους τη λεηλασία πόρων από τις πιο αδύναμες και ανοργάνωτες κοινωνικές ομάδες. Και δεν διστάζουν να υπηρετούν τους στόχους αυτούς στο φως της μέρας, με τον πιο χυδαίο τρόπο, εκμεταλλευόμενες τα απίστευτα προνόμια που τους έχουν παραχωρηθεί κατά τη μακρά περίοδο της αργής μας σήψης. Υποχρεωτική συμμετοχή σε απεργία, δυνατότητα διαγραφών που συνεπάγονται άρση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και στέρηση ασφάλισης, είναι μερικά από αυτά τα προκλητικά προνόμια. Ήταν θέμα χρόνου να φτάσουμε στο σημερινό ανήκουστο: Βουλευτές, σταλμένοι με την ψήφο του ελληνικού λαού στη Βουλή των Ελλήνων, για να υπηρετήσουν κατά συνείδηση σύμφωνα με το σύνταγμα, να διαγράφονται από επιμελητήρια και επαγγελματικούς - συνδικαλιστικούς φορείς, γιατί ψήφισαν στο Ελληνικό κοινοβούλιο ενάντια στις διαθέσεις της συντεχνίας - συμμορίας.
Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια τυφλωμένοι από τη δίκαιη αγανάκτηση και οργή που προκαλούν τα πρωτοφανή ακόμα και για τους Έλληνες ψέματα της παρούσας κυβέρνησης. Πρόκειται για απειλή στο πολίτευμα, πρόκειται για μια ακόμα έκφραση της βαριάς μας ασθένειας. Δεν έχει σημασία αν o ίδιος ο Ουρσουζίδης ως συνδικαλιστής των μηχανικών υπήρξε προσωπικά μέρος του προβλήματος. Το λειτούργημα οφείλουμε να προστατέψουμε και κατ' επέκταση το πολίτευμα, όχι τα πρόσωπα.
οι ψύχραιμοι και διαυγείς από κάθε πλευρά οφείλουν να σταθούν στο πλευρό του. Η διαγραφή των βουλευτών που ψήφισαν το ασφαλιστικό από τους επαγγελματικούς τους συλλόγους, δεν πρέπει να αφήσει ασυγκίνητο κανένα πολίτη στον βαθμό που οι πολίτες ενδιαφέρονται για τη δημοκρατία.
Πρόκειται για ευθεία βολή στο ήδη ταλαιπωρημένο πολίτευμα. Δίνει όμως και μια ευκαιρία στην Ελληνική κοινωνία να αντιληφθεί τη φύση του προβλήματός της. Η πλειοψηφία αρέσκεται στην ευκολία να αποδίδει γενικώς και αορίστως τα δεινά μας "στους πολιτικούς" και στο πολιτικό σύστημα εν γένει, λες και οι "πολιτικοί" δεν είναι από τα σπλάχνα μας και λες το πολιτικό σύστημα δεν είναι ο τρόπος που διαλέξαμε για να διοικούμαστε και το ήθος του δεν είναι αυτό που εκθρέψαμε με τις επιλογές μας.
Οι συντεχνίες είναι απολύτως συνυπεύθυνες για το κατάντημα της χώρας. Πρόκειται για συμμορίες με μόνο στόχο της δράσης τους τη λεηλασία πόρων από τις πιο αδύναμες και ανοργάνωτες κοινωνικές ομάδες. Και δεν διστάζουν να υπηρετούν τους στόχους αυτούς στο φως της μέρας, με τον πιο χυδαίο τρόπο, εκμεταλλευόμενες τα απίστευτα προνόμια που τους έχουν παραχωρηθεί κατά τη μακρά περίοδο της αργής μας σήψης. Υποχρεωτική συμμετοχή σε απεργία, δυνατότητα διαγραφών που συνεπάγονται άρση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος και στέρηση ασφάλισης, είναι μερικά από αυτά τα προκλητικά προνόμια. Ήταν θέμα χρόνου να φτάσουμε στο σημερινό ανήκουστο: Βουλευτές, σταλμένοι με την ψήφο του ελληνικού λαού στη Βουλή των Ελλήνων, για να υπηρετήσουν κατά συνείδηση σύμφωνα με το σύνταγμα, να διαγράφονται από επιμελητήρια και επαγγελματικούς - συνδικαλιστικούς φορείς, γιατί ψήφισαν στο Ελληνικό κοινοβούλιο ενάντια στις διαθέσεις της συντεχνίας - συμμορίας.
Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια τυφλωμένοι από τη δίκαιη αγανάκτηση και οργή που προκαλούν τα πρωτοφανή ακόμα και για τους Έλληνες ψέματα της παρούσας κυβέρνησης. Πρόκειται για απειλή στο πολίτευμα, πρόκειται για μια ακόμα έκφραση της βαριάς μας ασθένειας. Δεν έχει σημασία αν o ίδιος ο Ουρσουζίδης ως συνδικαλιστής των μηχανικών υπήρξε προσωπικά μέρος του προβλήματος. Το λειτούργημα οφείλουμε να προστατέψουμε και κατ' επέκταση το πολίτευμα, όχι τα πρόσωπα.
.jpg)
