στη Λύρα, ο Καγλελίδης Παύλος στο Τραγούδι, ο Γιαγτζόγλου Νίκος στο Νταούλι, ο Μπράσας Αντώνης στο Κλαρίνο και ο Μπράσας Εφραίμ στο Νταούλι
Τιμή εισόδου : 2 ευρώ
«Παρακάθ»
(παρακάθ', παρακάδ', παρακάδεµαν)
Μια λέξη που μας ταξιδεύει στις αρχαιοελληνικές ρίζες μας.
Η λέξη προέρχεται από το ρήμα παρακάθημαι κάθομαι δηλαδή κοντά σε κάποιον.
Το συνηθιζόταν πολύ στον Πόντο. Το χειµώνα ιδίως µε τις μακρόσυρτες νύχτες μαζεύονταν µετά το δείπνο συγγενείς, φίλοι και γείτονες, άντρες και γυναίκες, πότε στο σπίτι του ενός και πότε στου άλλου, για να περάσουν ευχάριστα τη βραδιά τους µε συζητήσεις, παραµύθια ή ελαφρές δουλειές.
Δεν έλειπαν τα τραγούδια και οι χοροί, µε τη λύρα ή το αγγείον.
Οι γυναίκες συνήθως έπλεκαν, έγνεθαν, έκαναν τη χερί' δουλείας (χειροτεχνήµατα), ενώ τα παιδιά σε άλλο δωµάτιο ψυχαγωγούνταν µιµούµενα τους µεγάλους στα παιχνίδια, τα παραµύθια, τα αινίγµατα κτλ
Το Παρακάθ' τελείωνε µε κάποιο έδεσµα: φαγητό , πίτα, ξηρούς καρπούς κτλ.
Το Παρακάθ’ ήταν ένας τρόπος ψυχαγωγίας περισσότερο των ανθρώπων της υπαίθρου. Aλλά και οι αστοί, αν δεν πήγαιναν στα καφενεία , προτιµούσαν το παρακάθ'.
