αλλά η Ατλέτικο έχει προπονητή. Νίκησε και την Μπάγερν λοιπόν. Αναγκάζεται ο Σιμεόνε να παίξει τέτοιο ποδόσφαιρο διότι δεν έχει τα λεφτά να αγοράζει τους παίκτες που έχουν οι άλλοι. Όμως διαλέγει γρήγορους παίκτες, από εκεί ξεκινάει. Και έχει κτίσει 4 χρόνια τώρα ένα εκπληκτικό 4-4-2 που γίνεται 4-5-1 σε διαστήματα του ματς. Ο αντίπαλος της Ατλέτικο συναντά 8 παίκτες σε φάση άμυνας και τον τερματοφύλακα. Μόνο ο Τόρες και ο Γκριεζμάν μένουν μπροστά, ο ένας πιο μπροστά από τον άλλον, μένει λίγο πίσω ο Γκριεζμάν. Και πιέζουν ασφυκτικά την τετράδα της Μπάγερν πίσω για να μην έχει άνετη κατοχή μπάλας. Οι δύο φορ της Ατλέτικο με τους δύο ακραίους χαφ πιέζουν την αμυντική τετράδα της Μπάγερν. Πίσω από αυτούς όμως δεν ανεβαίνουν πολύ ψηλά οι άλλοι. Όχι, μένουν πιο πίσω, να μην αφήνουν κενούς χώρους. Ενώ λοιπόν βλέπεις πολύ ωραία τον δεξί μπακ να υποστηρίζει τον δεξί χαφ- το ίδιο και από τα αριστερά- όταν η Ατλέτικο αμύνεται, δεν βλέπεις το ίδιο όταν η Ατλέτικο επιτίθεται. Σαν να υπάρχουν δύο τακτικές. Η πίσω γραμμή δένει στα 12 μέτρα με τους δύο κόφτες χαφ, και οι πλάγιοι χαφ δένουν με τους δύο φορ και πιέζουν όλοι. Ασφυκτικό πρεσάρισμα. Παίρνοντας τη μπάλα όμως βγαίνουν με 4 μπροστά. Έχοντας κάνει το 1-0 με το σόλο του Σαούλ η Ατλέτικο, στο β' ημίχρονο κλείστηκε πίσω και καλά έκανε, δεν κινδύνεψε, λέγανε πάλι για την κατοχή, τι να την κάνω την συντριπτική κατοχή ρε Γκουαρντιόλα, έχασες, και ευκαιρίες κλασικές δεν είχες. Γκολ δεν έβαλες. Παρ' ότι έλειπε ο σούπερ στόπερ ο Γκοδίν, η Ατλέτικο είχε αυτοπεποίθηση στην άμυνα, διότι είναι δουλεμένη ομάδα.
Και ποιος να βάλει γκολ από τη Μπάγερν έτσι όπως έπαιζε η Ατλέτικο. Ο Λεβαντόφσκι ήταν ασφυκτικά κλεισμένος, λάθος του Γκουαρντιόλα που δεν είχε σε αυτό το ματς τον Μίλερ ο οποίος βλέπει δίχτυα. Μην μπορώντας να παίξει ο Ρόμπεν ο οποίος είναι γκολτζής, από πού να έρθει το γκολ; Ο Ριμπερί είναι ντριμπλέρ, αλλά δεν βλέπει εύκολα δίχτυα. Ο Ντόουγκλας Κόστα το ίδιο. Τους έπνιξε η Ατλέτικο. Αφού έχει υποδεέστερους παίκτες η Ατλέτικο, αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να νικήσει ο Σιμεόνε. Όλο αποτυγχάνει ο Γκουαρντιόλα με τη Μπάγερν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αν αποκλειστεί και φέτος, θα είναι παταγώδης αποτυχία. Στη Μπάγερν διαδέχθηκε τον Χάινκες που τα είχε πάρει όλα, και νταμπλ στη Γερμανία και Τσάμπιονς Λιγκ. Διώξανε τον Χάινκες με τον τρόπο τους, για να πάρουνε τον Γκουαρντιόλα, αλλά δεν τους πάει ούτε τελικό. Ο Σιμεόνε δεν είναι σαν τους Γερμανούς προπονητές που παίζουν ανοικτά και λένε όσα πάνε και όσα έρθουν. Στη Γερμανία κάνει πάρτι η Μπάγερν με τις ανοικτές άμυνες που βρίσκει. Εδώ βγήκε πρώτος σκόρερ στη Γερμανία ο Γκέκας, τι να λέμε. Προγνωστικά για τη ρεβάνς; Όταν η Μπαρτσελόνα είχε νικήσει την Ατλέτικο 2-1 στη ρεβάνς, είχα πει ότι δεν είναι φαβορί η Μπαρτσελόνα. Τώρα θα πω όμως ότι έχει το προβάδισμα η Μπάγερν. Πιστεύω ότι μπορεί να ανατρέψει το 1-0. Αν και ο Σιμεόνε μπορεί να τους βάλει γκολ εκεί. Δίνω λίγο παραπάνω προβάδισμα στη Μπάγερν. Σε ό,τι αφορά το άλλο ματς, χωρίς Ρονάλντο η Ρεάλ είναι σχεδόν μισή ομάδα. Ανέβηκε στο β' ημίχρονο, αλλά χωρίς Ρονάλντο είναι ορφανή. Ο Μπέιλ προσπαθεί, το παλεύει, αλλά είναι μακράν πίσω από τον Ρονάλντο. Όμως παρά το 0-0, δεν είναι φαβορί η Ρεάλ για εμένα. Δεν υπάρχει φαβορί στη ρεβάνς. Θα βρει χώρους η Σίτι στην έδρα της Ρεάλ, έχει γρήγορους παίκτες η Σίτι.
Όλα θα εξαρτηθούν από το αν θα παίξει ο Ρονάλντο. Με Ρονάλντο η Ρεάλ θα περάσει. Αν δεν παίξει ο Ρονάλντο, το ματς είναι ανοικτό σε όλα. Θα έχουν τρομερό ενδιαφέρον και οι δύο ρεβάνς. Να σας πω όμως κάτι; Όσο και αν βλέπω την Ατλέτικο με το μάτι του προπονητή, γουστάρω να δω τελικό Ρονάλντο εναντίον Μπάγερν. Γουστάρω να δω αυτή τη μάχη, αυτό το θέαμα. Οι παίκτες του Σιμεόνε είναι κατώτεροι και από τους παίκτες της Μπάγερν, και από τους παίκτες της Ρεάλ και από τους παίκτες της Σίτι.
