Ο Μητροπολίτης Βεροίας στην εορτή του Αγίου Αθανασίου

Την Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών επί τη εορτή του μαρτυρίου του Αγίου Νεομάρτυρος Αθανασίου του Κουλακιώτου. Οι πιστοί είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν εκτός από τα λείψανα του Αγίου Αθανασίου και του Αποστόλου Παύλου ιδρυτού της τοπικής Εκκλησίας της Ημαθίας. Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:

«Ἀθανασίῳ ἀγχόνη ὤφθη κλῖ­μαξ, δι᾽ ἧς ἀνῆλθεν οὐρανοῦ εἰς τό πλάτος». Μέ αὐτούς τούς δύο στίχους τοῦ Μηνολογίου περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τό μαρτύριο τοῦ νεο­μάρ­τυρος συμπολίτου μας, τοῦ ἁ­γίου Ἀθανασίου τοῦ Κου­λακιώ­του, τοῦ ὁποίου τή μνή­μη τιμᾶ καί γεραίρει σήμερα ἡ Ἐκ­κλησία μας. Νέος ἦταν ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, νέ­ος ἀπό εὔπορη οἰκογένεια πού τοῦ ἐξασφάλισε πλούσια μόρφωση. Νέ­­ος ἦταν, ἀλλά διέθετε πίστη καί ἀγάπη στόν Χριστό. Νέος ἦταν, καί ὅπως κάθε νέος ἦταν γενναῖος καί τολμηρός. 

Ὄχι ὅμως γιά τό κακό καί τήν ἁμαρτία, ὅπως ἄλλοι νέοι τῆς ἐποχῆς του καί τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλά γιά τήν πίστη του στόν ἀληθινό Θεό. Γι᾽ αὐτό καί τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, καί τήν ὥρα πού ὁ Τοῦρκος ἄρχοντας τόν συκοφά­ν­τη­­σε γιατί δῆθεν εἶχε ἀσπασθεῖ τή θρησκεία τοῦ Μωάμεθ, ὁ νεα­ρός Ἀθανάσιος δέν τρομάζει, δέν δει­λιά­ζει, μένει σταθερός στήν πί­στη του, ἀδιαφορῶντας γιά τίς συ­νέ­πειες πού θά ἔχει. Καί ἀκόμη καί τήν ὥρα πού ὁ ἴδιος ὁ πατέρας του φοβᾶται νά δώσει τά χρήματα πού ἀπαιτοῦνται γιά νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τήν ἄδικη καί ἀνυπόστατη κα­τη­γορία, ἐκεῖνος μένει ἀμετα­κί­νη­τος στήν πίστη του. 

Προτιμᾶ τή φυ­­λακή ἀπό τήν ἄρνηση τοῦ Χρι­στοῦ. Προτιμᾶ τό μαρτύριο ἀπό τό νά πατήσει τόν Σταυρό τοῦ Χρι­στοῦ καί νά ἀρνηθεῖ τό βάπτισμα. Μαζί μέ τόν ἀπόστολο Παῦλο ἐπα­ναλαμβάνει καί ἐκεῖνος τό «πάν­τα ἡ­γοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χρι­στόν κερδίσω», γιατί τίποτε δέν μπορεῖ νά τόν χωρίσει ἀπό τήν ἀγά­πη τοῦ Χρι­στοῦ. Εἶναι νέος ὁ Ἀθανάσιος, ἀλλά δέν φοβᾶται γιά τή ζωή του, γιατί ξέ­ρει πώς ἡ ζωή εἶναι μόνο κοντά στόν Χριστό. Εἶναι νέος ὁ Ἀθα­νά­σιος, ἀλλά δέν φοβᾶται τόν θάνα­το, γιατί ξέρει πώς ὁ Χριστός νί­κη­σε τόν θάνατο. Βρίσκεται μπρο­στά στήν ἀγχόνη, ἀλλά ἐκεῖνος δέν βλέ­πει ἀγχόνη, κλίμακα βλέ­πει, σκά­λα οὐράνια πού τόν ὁδηγεῖ στόν Χριστό. 

Γι᾽ αὐ­τό καί ἀντί νά δι­στάσει, ἀνε­βαί­νει μέ χαρά. Γι᾽ αὐ­τό καί ἀντί νά φοβηθεῖ, σπεύδει νά συναντή­σει τόν ἀγωνοθέτη Χριστό γιά νά λά­βει τόν στέφανο τῆς νίκης καί νά εἰσέλθει στή βα­σιλεία τῶν οὐ­ρα­νῶν. «Ἀθανασίῳ ἀγχόνη ὤφθη κλῖ­μαξ, δι᾽ ἧς ἀνῆλθεν οὐρανοῦ εἰς τό πλάτος». Ἐάν, ἀδελφοί μου, γιά τόν ἑορ­τα­ζό­μενο σήμερα συμπολίτη μας, τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἀθανάσιο τόν Κουλακιώτη, ἡ ἀγχόνη ἦταν ἡ κλίμακα πού τόν ἀνέβασε στόν οὐ­ρα­νό, δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ὑπάρχει γιά ὅλους μας μία κλίμα­κα πού μᾶς ἀνεβάζει στόν οὐρανό. 

Καί μπορεῖ νά μήν εἶναι ἡ ἴδια γιά ὅλους· καί μπορεῖ γιά μᾶς νά μήν εἶναι ἡ ἀγχόνη τοῦ μαρτυ­ρίου, για­τί ὁ Θεός μᾶς ἀξίωσε νά ζοῦμε σέ χρόνους εἰρηνικούς καί σέ ἕναν τόπο, ὅπου μποροῦμε νά πιστεύ­ουμε ἐλεύθερα στόν Χριστό, ἀλλά θά πρέπει νά βροῦμε καί ἐμεῖς τήν κλίμακα πού θά μᾶς ἀνεβάσει στόν οὐρανό. Καί αὐτή ἡ κλίμακα μπορεῖ νά διαφέρει ἀπό τήν κλίμακα τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, ἀλλά ἔχει μέ βε­βαιότητα μερικές κοινές βαθμίδες, μερικά κοινά σκαλο­πάτια, χωρίς τά ὁποῖα κανείς δέν μπορεῖ νά φθάσει στόν οὐρανό. Τό ἕνα σκαλοπάτι εἶναι ἡ πίστη στόν Χριστό, πίστη ἀληθινή καί οὐ­σιαστική, πίστη πού δέν κλονί­ζεται τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, τῆς δοκιμασίας ἤ τῆς ἀνάγκης· πίστη πού δέν περιορίζεται στά λόγια ἀλ­λά ἀποδεικνύεται μέ τά ἔργα καί τίς πράξεις μας. 

Τό δεύτερο σκαλοπάτι εἶναι ἡ ἀγάπη, ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τούς ἀνθρώπους· ἀγάπη πού δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τό συμφέρον μας καί ἀπό τό τί μᾶς ἐξασφαλίζει, ἀλλά εἶναι ἀγάπη σάν αὐτή πού προσφέρουμε στόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας καί ἀκόμη μεγαλύτερη, γιατί αὐτή τήν ἀγάπη μᾶς ζητᾶ ὁ Θεός καί αὐτή ἡ ἀγάπη ἀποδεικνύει τήν πίστη μας στόν Θεό. Τό τρίτο σκαλοπάτι εἶναι, ἀδελ­φοί μου, ἡ ὀρθή ἀξιολόγηση τῶν πραγμάτων καί ἡ σωστή τοποθέ­τη­ση τῶν προτεραιοτήτων μας. Συ­χνά λέμε ὅτι πιστεύουμε στόν Θεό, ἀγαποῦμε τήν Ἐκκλησία, θέ­λουμε νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, θέλουμε νά εἴμαστε πιστά μέ­λη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. 

Ὅταν ὅμως βρεθοῦμε μπροστά στήν ἐπιλογή, ὅταν πρέπει νά δια­λέξουμε ἄν θά ὑπακούσουμε στό θέ­λημα τοῦ Θεοῦ ἤ ἄν θά κάνουμε αὐτό πού μᾶς εἶναι εὐχάριστο, εὔ­κολο ἤ συμφέρον, τότε κρίνεται, ἀ­δελφοί μου, ποιές εἶναι οἱ πραγ­μα­τικές μας προτεραιότητες καί ποιές εἶναι οἱ πραγματικές μας δια­θέσεις σέ σχέση μέ τόν Θεό καί τήν πρός αὐτόν πίστη καί ἀγάπη. Ἄν ἐπιλέξουμε νά ἀκολουθή­σου­με τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ ὁποιο­δή­ποτε κόστος, τότε ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμα τοῦ ἑορταζομένου ἁ­γίου μας, τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλα­κιώτου, καί κάνουμε ἕνα βῆμα πιό πάνω στήν προ­σω­πι­κή μας κλίμακα πού μᾶς ὁδηγεῖ, ἐάν τήν ἀξιοποιοῦμε, στόν οὐρα­νό. Καί μακάρι, ἀδελφοί μου, νά μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Ἀθανασίου νά ἀνεβοῦμε καί ὅλοι ἐμεῖς πού τόν τιμοῦμε καί τόν εὐλαβούμεθα τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα καί νά φθά­σουμε στόν οὐρανό γιά νά συνευφραινόμεθα μαζί του στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.