Η κριτική του «Αλέφαντου» στους ποδοσφαιριστές της Βέροιας...

Μάγκες καλησπέρα σας και καλή βραδιά. Μην ψαρώνετε γιατί το άρθρο μπήκε τώρα το πρωί και εγώ μιλάω σαν να έχω βγει από το «OLA LARGE», αλλά για εμένα τώρα είναι δυο η ώρα το βράδυ, άσχετα αν ο άμπαλος «Βεροιώτης» το έβαλε το άρθρο να παίζει για το πρωί. Λοιπόν θα σχολιάσουμε το ματσάκι Βέροια - Νίκη Βόλου. Μια επαγγελματική νίκη για τη «Βασίλισσα» που νίκησε πολύ εύκολα τους αντιπάλους τους. Παίζοντας όσο έπρεπε κόντρα στη Νίκη Βόλου, η Βέροια έφτασε «σβηστά» στην έκτη της νίκη σε επτά ματς στην Ημαθία με σκορ 2-0, μένοντας μόνη πέμπτη στη βαθμολογία. Κάμπορα και Καλτσάς τα γκολ. Αυτός ο Κάμπορα δεν παιδάκι μου, μέσα στην μεγάλη περιοχή το παστελώνει όπου και αν βρίσκεται. Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο. Ανώτερη χωρίς να εντυπωσιάσει, η ομάδα του Γκρανέρο είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά τα βρήκε «σκούρα» απέναντι στην πολυπρόσωπη άμυνα των φιλοξενούμενων. Κρατούσαν ταμπούρι οι Βολιώτες. 

Ο Χοσέ Γκρανέρο παρέταξε τη Βέροια με σύστημα 4-2-3-1. Ο Καντιμοίρης υπερασπίστηκε την εστία (εμφάνιση ψυγείο, δεν χρειάστηκε να συμμετέχει και πολύ στον αγώνα καθώς οι αντίπαλοι επιθετικοί ήταν άμπαλοι και πουθενάδες), με την αμυντική τετράδα να αποτελείται από τους Αμαραντίδη (δυναμικός όπως πάντα, αλλά για μια ακόμα φορά υστέρησε στο επιθετικό κομμάτι), Μπράβο (με την εμπειρία του δίνει άλλη κλάση στην άμυνα, ενώ από τα πόδια του ξεκινούσε το επιθετικό κομμάτι), Βέρτζο (σκληροτράχηλος κατέπινε για μια ακόμα φορά σίδερα, βράχος και βουνό που λέει και ο φίλος μου ο Ταγκίδης το αλάνι) και Μαλόν (αυτό το παιδί θα φύγει κάποια στιγμή από τη Βέροια και θα τον θυμόμαστε, όχι για την μπάλα που ήξερε, αλλά για την εκτέλεση των αράουτ, ήμαρτον που λέει και ο Γιώργος Γεωργίου. Βάθκεθ (αν και κατά το παρελθόν τον έχω χαρακτηρίσει γατάκι στο κέντρο, χθες μου άρεσε πολύ, πετούσε κάτι κάθετες μου πέταξε τα μάτια έξω) και Βεργώνης (σκυλί του πολέμου, Ράμπο 4, Τομ Κρουζ σε επικίνδυνες αποστολές, πως να το κάνουμε ρε παιδάκι μου δίνει άλλο αέρα στον χώρο του κέντρου. Μαχητικός, δυναμικός και ψυχωμένος. Και έπαιζε κιόλας με μισό κεφάλι. Που να έπαιζε και με ολόκληρο) κινήθηκαν στα χαφ, με την τριάδα των Μπαργκάν (μου άρεσε ο Μπαργκανάκος χθες, είχε τρεξίματα, διείσδυση, εκρηκτικότητα αλλά από την άλλη πλευρά το αιώνιο πρόβλημα, δεν πάταει περιοχή και δεν τελειώνει τις φάσεις), Καλτσά (στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν και τόσο καλός, στο δεύτερο ανέβασε στροφές, πέτυχε και το γκολάκι του, είναι σαΐτα μπροστα) και Μπεν (καλύτερος από τα προηγούμενα ματς, αλλά φαίνεται πως το μυαλό του το έχει συνέχεια στην μεταγραφή του. Και ερωτώ, έχει καμία σχέση αυτός ο Μπέν με τον περσινό;) να κινείται πίσω από τον Κάμπορα (τα είπαμε, ο άνθρωπος είναι ο δολοφόνος με το πριόνι, μέσα στην αντίπαλη περιοχή ζωγραφίζει και ρίχνει το τόπι στο μπακλαβωτό). 

Αυτά μάγκες πιάστηκε ο κώλος μου εδώ στην καρέκλα. Πάω για ύπνο! Τα λέμε Βεροιώτες, έτσι να συνεχίζετε να διαβάζετε «Αλέφαντο» μάθετε λίγο μπαλίτσα... Γεια χαρά νταν!!!