Γεννήθηκα και ζω, στη Βέροια. Σε λιγότερο από μία ώρα από το κέντρο της πόλης, φτάνω τόσο στα ανάκτορα και τους τάφους της Βασιλικής οικογένειας του Φιλίππου στη Βεργίνα, όσο και στη σχολή του Αριστοτέλη έξω από τη Νάουσα, όπου διδάχτηκε ο Μέγας Αλέξανδρος. Μέσα σε μια φράση, ανέφερα τρεις, από
τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που γέννησε ο πλανήτης. Άνθρωποι και τόποι, που χάραξαν ανεξίτηλα την ιστορία της ανθρωπότητας. Άνθρωποι και τόποι, που είναι αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού και η επιρροή τους φτάνει μέχρι το σήμερα.
Γεννήθηκα δίπλα τους. Μεγάλωσα γύρω τους. Πατάω στο ίδιο χώμα και με καίει ο ίδιος ήλιος. Κολυμπάω και ψαρεύω στον ίδιο Αλιάκμονα, που και κείνοι έπαιξαν, ή ερωτεύθηκαν στις όχθες του. Η ιστορία των Μακεδόνων δεν είναι κάτι που απλώς διδάχτηκα. Την ανασαίνω, τη βυζαίνω, δροσίζομαι στον ίσκιο της.
Δεν μπορώ να αγνοήσω αυτή την κληρονομιά. Δεν μπορώ να την απεμπολήσω. Δεν μπορώ να απαρνηθώ τον προπάτορα, γιατί έτσι «βολεύει» στη συγκυρία.
Δεν με δεσμεύει καμιά χτεσινή, σημερινή, ή αυριανή κυβέρνηση. Δεν με δεσμεύει η γραμμή κανενός κόμματος. Δεν με δεσμεύει το 2008, το 1995, το 1992.
Με δεσμεύει μόνο η προσωπική μου ευθύνη απέναντι στο χθες και το αύριο. Με δεσμεύει η ευθύνη απέναντι στους παππούδες και τα εγγόνια μου. Χωρίς τη έγκρισή μου, καμιά παραχώρηση δεν είναι έγκυρη.
Δεν έχει κανείς, τη συγκατάθεσή μου.
Τη δική σου;
