την Βέροια στις \7 +30 μια παρέα 7 φίλοι ορειβάτες. Περάσαμε την Νάουσα προορισμός μας ο Άγιος Νικόλαος και πριν φθάσουμε πορεία δεξιά, κατασκηνώσεις Αγίας Τριάδας- Ταξιάρχης –Προφήτης Ηλίας –Υπαπαντή.
Η πόλη της Νάουσας βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού Ημαθίας είναι χτισμένη στους ανατολικούς πρόποδες του Βερμίου σε υψόμετρο 330 μέτρων από τη θάλασσα.
Από το 1955 χαρακτηρίζεται και ΄΄ηρωική πόλη ΄΄ ( πλάι στο Μεσολόγγι ,το Σούλι και το Αρκάδι ) . για τους αγώνες και τις θυσίες κατά την περίοδο των απελευθερωτικών αγώνων του 1822.
Η περιοχή έχει ιστορία αιώνων . Στα πόδια της υπάρχουν ερείπια της περίφημης Σχολής του Αριστοτέλη στην οποία διδάχτηκε στα πρώτα χρόνια της νιότης του ο Μέγας Αλέξανδρος , ηθική, πολιτική και φιλοσοφία .
Έμεινε ακατοίκητη για μεγάλο χρονικό διάστημα από τα χρόνια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μέχρι τα τέλη του 14ου αιώνα , αρχές του 15ου αιώνα η περιοχή της Νάουσας θα κατοικηθεί ξανά στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και θα γνωρίσει μεγάλη ακμή στον τομέα της χειροτεχνίας .
Το 1822 θα εξεγερθεί κατά των Τούρκων αλλά η εξέγερση καταστέλλεται αιματηρά ( το γνωστό ολοκαύτωμα της Νάουσας) . Κατορθώνει να ορθοποδήσει και πάλι και στα τέλη του 19ου αιώνα, έχει ανθηρή βιομηχανία και στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας θα γίνει γνωστή σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες .
Η οικονομική ακμή θα συνεχιστεί και μετά την απελευθέρωση από την Οθωμανική κυριαρχία , επέζησε δυο Παγκοσμίων πολέμων για να παρακμάσει στις αρχές της δεκαετίας του 90 . Η παρακμή αυτή οδήγησε σε κλείσιμο μεγάλων βιομηχανικών μονάδων και σε δραματική αύξηση της ανεργίας .
Σήμερα με τα μνημόνια και τα χρόνια της κρίσης - όπως και όλη η Ελλάδα - περνά δύσκολα.
Μια μικρή όαση από απέραντο δάσος οξιάς μας υποδέχεται .
Προετοιμασία για ορειβασία και συνεχίζουμε σε ανηφορικό μονοπάτι,
αφουγκραζόμαστε τους ήχους της φύσης , το πέταγμα των πουλιών και το μουρμουρητό των πηγών .
Αυτές οι εικόνες σε κάνουν να ξεχνάς την καθημερινότητα και ενώνεις την ύπαρξη σου με το τραγούδι της φύσης . Αρμονία ανάμεσα στο άγριο τοπίο και στη θαυμαστή ομορφιά της φύσης.
Να΄μαστε τώρα να οδοιπορούμε κάτω από τα πανύψηλα δένδρα , παντού χρώματα του χειμώνα . Η μυρωδιά του δάσους , η πανέμορφη θέα , οι βράχοι , τα δένδρα , το φως μας ταξιδεύουν και μας σαγηνεύουν .
Σήμερα κανένας κάτοικος από την Νάουσα και την γύρω περιοχή δεν βρίσκονται εδώ για να απολαύσουν την ηρεμία και την ομορφιά του δάσους . Όλοι οι περιπατητές 4 ορειβάτες από την Νάουσα που συναντήσαμε κατά την ανάβαση και ο λόγος ότι η Υπαπαντή γιορτάζεται ημέρα Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου. .
Μετά από ανάβαση 50 λεπτών ήπιας μορφής μέσα στο δάσος η εκκλησία της Υπαπαντής δεσπόζει επιβλητικά πάνω από την περιοχή της Νάουσας , στην στροφή ξεπροβάλλει ήρεμη, γραφική, ήσυχη .
Σκηνικό πανέμορφο η εκκλησία χαμένη σε πυκνή βλάστηση. Άγριο αυτοφυές πυξάρι, βελανιδιές, οξιές και φλαμουριές.
Κάτω χαμηλά αχνοφαίνεται η πόλη ,
με όλα τα χρώματα που δάνειζε εκείνη την ώρα ο Χειμωνιάτικος ουρανός .
- Η απεριόριστη θέα είναι τα πάντα - .!
Φθάσαμε στον περίγυρο της εκκλησίας, λειτουργία της εκκλησίας δεν υπάρχει ανάψαμε ένα κερί.
Η σκηνή εδώ είναι άκρως βουκολική και όχι απαραίτητα για όλα τα γούστα . Οι γεύσεις σπιτικές , η κουβέντα καθαρή ,η περιέργεια χαλαρή . Όλα καλά στον αυλόγυρο της εκκλησίας, είναι η λύτρωση του επισκέπτη , όλα μοιάζουν με σκηνικό από ταινία του μεσοπολέμου .
Υπαπαντή θα πει προϋπάντηση (από το ρήμα υπαπαντών ,υπ^ ό +απαντώ .) .
Η Υπαπαντή του Κυρίου γιορτάζεται από την Εκκλησία στις 2 Φεβρουαρίου.
Το γεγονός το εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς στο Β ΄κεφάλαιο, στ 22-35 .
Συνέβη 40 μέρες από τη γέννηση του Ιησού . Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο , η Παρθένος Μαρία , αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό , πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ , για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στον Θεό και για να προσφέρουν θυσία , ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δυο μικρά περιστέρια .
Κατά τη μετάβαση αυτή , τον Ιησού δέχθηκε στην αγκαλιά του ο υπερήλικος Συμεών. Παίρνει στα γέρικα του χέρια τον μικρό Ιωσήφ και τον οδηγεί μπροστά στην πύλη του ναού. Νοιώθει να πλημμυρίζει η ψυχή του από χαρά.
Συγκινημένος αρχίζει να δοξάζει τον Θεό…!
Λίγο πιο πέρα η επιτύμβια πλάκα της Ευγενίας Ράϊου. Ασκήτεψε στην Υπαπαντή αρκετά χρόνια από το 1921 μέχρι και το 1944. Πέθανε σε ηλικία 112 ετών.
Στις 2 Φεβρουαρίου γιορτάζεται και η Παγκόσμια ημέρα Υγροτόπων, ημέρα κατά την οποία υπεγράφη το 1971 , στην ιρανική πόλη Ραμσάρ , η Παγκόσμια Συνθήκη για την προστασία των υγροτόπων .
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα κρατικοί φορείς , μη κυβερνητικοί οργανισμοί αλλά και ιδιώτες σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο πραγματοποιούν δράσεις για την ευαισθητοποίηση του κόσμου σχετικά με τις οικολογικές αξίες και τα οφέλη που εξασφαλίζουν οι υγρότοποι .
Με την μελωδία κάποιων πουλιών ανεβαίνουμε το φιδίσιο μονοπάτι με πορεία Υπαπαντή – Άγιο Πνεύμα.
Μετά από μια κοπιαστική ανάβαση μέσα από ένα παρθένο δάσος οξιάς πήραμε το μονοπάτι της επιστροφής.
Ανάμεσα σε βουνίσιες κερασιές , κορομηλιές πουρνάρια και ιτιές συνεχίζουμε την κατάβαση .
Φθάσαμε στα αυτοκίνητα ο δασικός χωμάτινος δρόμος εξακολουθεί να μην έχει καθόλου κίνηση.
Τα σκόρπια σπίτια ορισμένα πανάκριβα πολυτελή που πήραν τη θέση των για πάντα χαμένων αιωνόβιων δένδρων είναι χαρά οφθαλμών , ζωηρόχρωμες ανάγλυφες πινελιές πάνω στο λιτό ορεινό τοπίο .
Χαμογέλα και ζήσε γιατί φεύγει κυλάει και χάνεται βιαστικά ο χρόνος . του χρόνου πάλι εδώ θα είμαστε .
Κάθε φορά και ένα ταξίδι κοντά στη φύση είναι μια γλυκιά συγκίνηση , μια απόδραση από την καθημερινότητα και την ρουτίνα , πάλι θα χαθούμε στους ρυθμούς της πόλης.
Τσιαμούρας Νικόλαος
