Η μεγαλύτερη ζημιά που έχει κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη χώρα δεν είναι οικονομική. Είναι ηθική. Εδραιώνει την πεποίθηση ότι κερδίζει ο πιο θρασύς, ο πιο αναίσχυντος. Αυτός που δεν δεσμεύεται από καμιά αρχή, καμιά αξία, καμιά… ιδεολογία. Κανονικοποιεί την χυδαιότητα και απενοχοποιεί τα
ταπεινότερα των ενστίκτων. Πες και κάνε ότι θες. Χρησιμοποίησε τις μεγαλύτερες τερατολογίες, συκοφάντησε όποιον στέκεται στον δρόμο σου. Δεν έχει σημασία, δεν έχει επιπτώσεις.
Εξαπάτησε και υπονόμευσε. Χωρίς να κρύβεσαι. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για αξιοπρέπεια και σοβαρότητα. Αυτά είναι αδυναμίες.
Αν χρειαστεί, ποδοπάτησε όποιον σε στήριξε, όποιον σε πίστεψε και στάθηκε δίπλα σου. Θυσίασε τους αφελείς. Δεν πειράζει. Δεν θα σου κοστίσει.
Φτύσε και μετά γλύψε. Και τούμπαλιν και ξανά. Σημασία έχει μόνο να νικήσεις. Και όντας νικητής, όλα θα σου συγχωρεθούν, όλα θα ξεχαστούν, όλα θα επανατοποθετηθούν στο «αφήγημα» του νικητή. Κάπως θα τα φέρεις βόλτα. Φτάνει να έχεις το εργαλείο της εξουσίας και τα χέρια στο ταμείο.
Η επιβεβαίωση, η αμετάκλητη εδραίωση αυτής της πεποίθησης, συνιστά κοινωνική ζημία που δεν συγκρίνεται με την όποια οικονομική και δεν μετριέται σε δις.
Αν δεν νικηθεί αυτή η νοοτροπία του αμοραλισμού, καμιά αλλαγή οικονομική, κοινωνική, πολιτική, δεν έχει σημασία και δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά καλύτερα από το σημερινό τέλμα.
Αν δεν νικηθεί αυτή η νοοτροπία της ξεδιαντροπιάς, χάνεται όποια πιθανότητα υπήρχε να βγούμε από αυτή την δίνη έχοντας μάθει κάτι, έχοντας πάει ένα βήμα παρακάτω, έχοντας ωριμάσει λίγο ως κοινωνία.
Αν δεν νικηθεί αυτή η διαλυτική, διχαστική, ατομιστική εν τέλει νοοτροπία, κοινωνία δεν υπάρχει. Και μιλάμε για την ίδια κοινωνία για την οποία τόσο κόπτεται η σημερινή κυβέρνηση.
Μα καλά, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα εισήγαγαν αυτά τα δαιμόνια στην Ελληνική πολιτική σκηνή; θα αντιτείνουν οι κακόβουλοι υπερασπιστές. Όχι. Το ΠΑΣΟΚ τα εισήγαγε με μεγάλη επιτυχία, ακολούθησε ανέλπιδα και ασθμαίνοντας η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ τα πήγε σε επίπεδο πεζοδρομιακής χυδαιότητας.
Αν οι Έλληνες ψηφοφόροι θέλουμε να τιμωρήσουμε την φαυλότητα του παρελθόντος, οφείλουμε να αναζητήσουμε το καλύτερο, όχι να αυτοτιμωρούμαστε διαλέγοντας τους χειρότερους, απαξιώνοντας έτσι την πολιτική υπόσταση της χώρας και υπονομεύοντας το μέλλον όλων μας.
Ποιος θα κάνει την ηθική επανάσταση; Αναζητείται.
