ακολούθησε τρισάγιο πεσόντων στο ηρώο της πόλεως, κατάθεση στεφάνων και μαθητική - στρατιωτική παρέλαση. Δείτε φωτογραφίες και την ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία:
Ἐάν ἡ κάθε ἑορτή εἶναι ἕνας σταθμός στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, οἱ ἐθνικές ἑορτές καί οἱ ἐθνικές ἐπέτειοι εἶναι σταθμοί στήν ἱστορία τοῦ Ἔθνους, γιατί εἶναι πιό λαμπρές σελίδες της, οἱ πιό φωτεινοί σηματοδότες στήν πορεία του πρός τό μέλλον.
Καί μία τέτοια ἐπέτειο ἑορτάζουμε καί ἐμεῖς σήμερα ἐδῶ στήν Ἀλεξάνδρεια, ἑορτάζοντας τήν ἀπελευθέρωση τῆς πόλεώς μας ἀπό τόν μακρόχρονο τουρκικό ζυγό.
Αἰῶνες περίμεναν οἱ πατέρες μας αὐτή τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας, γιά τήν ὁποία εἶχαν ἀγωνισθεῖ σκληρά, ἰδιαιτέρως λίγα χρόνια πρίν, κατά τή διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶχαν θυσιασθεῖ γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶχαν θυσιασθεῖ γιά νά μήν ἀφήσουν τό Ρουμλούκι στά χέρια ἐκείνων πού τό ἐποφθαλμιοῦσαν. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶχαν θυσιασθεῖ στά πεδία τῶν μαχῶν, στίς ἐνέδρες πού ἔστηναν οἱ ἀντίπαλοι τους γιά νά ἐξοντώσουν ὅσους ἀγωνιζόταν γιά νά κρατηθεῖ ζωντανή ἡ ἐθνική ταυτότητα, γιά νά διατηρηθεῖ ἀκμαῖο τό ἠθικό τῶν κατοίκων του καί μαζί του ἡ ἐλπίδα γιά τήν ἐλευθερία.
Καί ἡ ἐλπίδα πραγματώθηκε τό πρωί τῆς 18ης Ὀκτωβρίου, ὅταν ἡ τρίτη Ἡμιλαρχία τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ μπῆκε στόν Γιδᾶ, ἀφοῦ οἱ Τοῦρκοι τόν εἶχαν ἐγκαταλείψει μετά τήν ἥττα τους κατά τή συμπλοκή πού σημειώθηκε στή γέφυρα τοῦ Νησελίου καί τήν κατάληψή της ἀπό τόν ἑλληνικό στρατό.
Ἡ ὥρα τῆς ἐλευθερίας εἶχε σημάνει καί γιά αὐτόν τόν τόπο, καί γι᾽ αὐτό, ὅπως σημειώνουν οἱ ἱστορικές πηγές τῆς ἐποχῆς, οἱ καμπάνες τοῦ ναοῦ τῆς Παναγίας χτυποῦν χαρμόσυνα, ὅπως κατά τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως.
Ὁ ἐνθουσιασμός, ἡ συγκίνηση καί ἡ χαρά τῶν κατοίκων γιά τήν ἀπελευθέρωση ἐκφράζονται μέ αὐθόρμητη συγκέντρωσή του στόν ναό τῆς Παναγίας καί αὐτοσχέδιο δοξολογία. Καί αὐτό δείχνει, ἀδελφοί μου, ὅτι οἱ πατέρες μας πίστευαν ὅτι ὁ Θεός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος χάρισαν τήν ἐλευθερία καί στήν Ἀλεξάνδρεια ἀλλά καί σέ ὅλη τήν πατρίδα μας. Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία ἦταν αὐτοί πού ὁδήγησαν μέσα ἀπό ἀναρίθμητες δυσκολίες τόν ἑλληνικό στρατό στή νικηφόρο πορεία του. Ἦταν αὐτοί πού τίς κρίσιμες ἐκεῖνες ὧρες κατά τίς ὁποῖες οἱ στρατηγοί καλοῦντο νά ἀποφασίσουν πρός τά ποῦ νά πορευθοῦν κατεύθυναν τή διάνοιά τους στή σωστή ἐπιλογή.
Ὅλοι τό γνωρίζουμε καί οἱ ἱστορικοί τό ἀποδεικνύουν ὅτι θά μποροῦσε νά εἶναι ἐντελῶς διαφορετική ἡ ἔκβαση τῶν βαλκανικῶν πολέμων, ἐάν οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ δέν ἔκαναν τίς ἐπιλογές πού ἔπρεπε νά κάνουν, καί τίς ἔκαναν μέ τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ καί τή χάρη τῆς Παναγίας μας.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ αὐθόρμητη ἔκφραση τῆς εὐχαριστίας τῶν πατέρων μας πρός τόν Θεό καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἐκφράζει καί τήν πίστη καί τή βεβαιότητα πού εἶχαν γιά τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας στήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος τους.
Καί ὅπως γιά αἰῶνες κατέφευγαν στίς ἐκκλησίες καί παρακαλοῦσαν τόν Θεό, τήν Παναγία καί τούς ἁγίους νά τούς χαρίσουν τήν ἐλευθερία, ἔτσι καί ὅταν τήν ἀπέκτησαν, ἔσπευσαν στόν ναό τοῦ Θεοῦ, στόν ναό τῆς Παναγίας γιά νά ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τή μεγάλη δωρεά.
Ἔτσι καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, σήμερα, συνεχίζοντας αὐτή τήν εὐλαβῆ παράδοση τῶν πατέρων μας, ἤρθαμε στόν ναό τῆς Παναγίας μας, γιά νά τῆς ἀποδώσουμε «τά νικητήρια», γιά νά τῆς ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας πού μέ τίς πρεσβεῖες της καί μέ τή μητρική της σκέπη καί προστασία ὁδήγησε τά βήματα τῶν στρατιωτῶν μας νικηφόρα μέχρι ἐδῶ γιά νά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τόν τουρκικό ζυγό.
Καί εἶναι χρέος ἡ εὐγνωμοσύνη μας στόν Θεό, στήν Κυρία Θεοτόκο καί στούς ἁγίους, χρέος ἀνάλογο μέ αὐτό πού ἀποδίδουμε καί στούς ἡρωικούς ἀγωνιστές τῶν βαλκανικῶν πολέμων πού μᾶς χάρισαν τήν ἐλευθερία. Γιατί καί ἐκεῖνοι τόν Θεό ἐπικαλοῦντο πρίν ἀπό κάθε μάχη καί στήν Παναγία ἐναπέθεταν τίς ἐλπίδες τους γιά τή νίκη.
Γι᾽ αὐτό καί πλανῶνται ὅσοι νομίζουν ὅτι μποροῦν νά διαχωρίσουν τό Ἔθνος μας ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν πίστη του. Ἑλληνικό Ἔθνος καί ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ὀρθόδοξη πίστη εἶναι ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένα καί ἔτσι θά παραμείνουν, γιατί ἔχουν συνδεθεῖ μέσα ἀπό τήν μακραίωνη πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καί ὅποιος ἀμφισβητεῖ τόν ἀδιάρρηκτο δεσμό τους εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ τήν ἱστορία, εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ τήν ἀλήθεια.
Ὅμως ἡ ἀλήθεια δέν ἀμφισβητεῖται, γιατί οἱ μάρτυρές της, οἱ ἥρωες τῶν ἀγώνων τοῦ Ἔθνους μας, ὅσοι θυσιάσθηκαν γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας μας ἀπό τόν τουρκικό ζυγό, τήν ἔχουν σφραγίσει μέ τό αἷμα τους.
Γι᾽ αὐτό καί τούς τιμοῦμε σήμερα καί θά τούς τιμοῦμε πάντοτε ὑποκλινόμενοι στόν ἀγώνα, τή θυσία καί τήν προσφορά τους στό Ἔθνος καί τήν πατρίδα μας.
