δύο μήνες για να προσαρμοστώ»). Οχι, δεν είναι τουριστικός οδηγός, αλλά η καριέρα του Πάμπλο Ερνέστο Βίτι σε λίγες, δικές του λέξεις. Ενας πολίτης του κόσμου με μια μπάλα αγκαλιά, ο οποίος προσγειώθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα για λογαριασμό της Βέροιας. Και άργησε, όπως λέει. «Είχα και στο παρελθόν προτάσεις από ελληνικές ομάδες (σ.σ. προτίμησε να μην αποκαλύψει ποιες), αλλά μέχρι τώρα, με εξαίρεση την Τσερνομόρετς (σ.σ. πρώτη του ομάδα στο εξωτερικό), επέλεγα ομάδες από χώρες όπου μιλούν την ισπανική γλώσσα. Είχα μείνει με την όρεξη, με την απορία του πώς θα ήταν το ελληνικό πρωτάθλημα και αποφάσισα να έρθω» εξηγεί ο 31χρονος μεσοεπιθετικός, ο οποίος ξεκίνησε την (πολλά υποσχόμενη) καριέρα του στη Ροσάριο Σεντράλ της γενέτειράς του ως καθαρόαιμο σέντερ φορ. Πού προτιμά, όμως, να παίζει ο ίδιος; «Εγώ θέλω να παίζω ελεύθερα πίσω από τον επιθετικό και να συνεργάζομαι με αυτόν. Θέλω να έχω συνεχή επαφή με την μπάλα, αλλά δεν έχω πρόβλημα να παίξω και ως επιθετικός». Ως τέτοιος έδωσε την πρώτη του παράσταση στη Νέα Σμύρνη, με δύο γκολ κόντρα στον Πανιώνιο. «Αφιερώνω τα γκολ στην οικογένειά μου, η οποία υπήρξε πάντα το στήριγμά μου.
«Είχα υπογράψει προσύμφωνο με τη Ρατσαμπούρι (σ.σ. ποια;), αλλά τελευταία στιγμή και για οικογενειακούς λόγους δεν ένιωσα ότι ήταν η κατάλληλη επιλογή και έκανα πίσω» συμπληρώνει ένας ποδοσφαιριστής που έχει παίξει σε 11+1 διαφορετικές ομάδες (Ροσάριο Σεντράλ, Μπάνφιλντ, Τσερνομόρετς, Τορόντο, Σαν Μαρτίν, Ουνιβερσιτάριο, Κερέταρο, Λίγκα ντε Κίτο, Τίγρε, Σαν Μαρτίν, Ολ Μπόις) και μια εθνική, την Κ20 της χώρας του. Οταν αγωνίστηκε στο Περού, πάντως, οι εξαιρετικές του εμφανίσεις τού άνοιξαν τις πόρτες της εθνικής ομάδας, διά χειρός Σέρχιο Μαρκαριάν! Οταν, όμως, ετοίμαζε τα χαρτιά του, χρειάστηκε να φτιάξει (ξανά) τη βαλίτσα και να μετακομίσει στο Μεξικό. Είπαμε, πολίτης του κόσμου με μια μπάλα αγκαλιά...
«Εγώ, ο Μέσι και ο Αγουέρο»
Το 2005 ο Πάμπλο Βίτι κρατούσε τον κόσμο στα χέρια του, κατακτώντας με την εθνική Αργεντινής Κ20 το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της κατηγορίας στην Ολλανδία. Στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, μάλιστα, είχε ως αναπληρωματικούς δύο νεότερους ποδοσφαιριστές που επρόκειτο να εξελιχθούν σε θρύλους! Οι Λιονέλ Μέσι και Σέρχιο Αγουέρο έβλεπαν (αρχικά) από τον πάγκο τον Βίτι, ο οποίος δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει εκείνες τις ημέρες. «Ηταν η πιο όμορφη εμπειρία της ζωής μου. Και τα δύο παιδιά ήταν εξαιρετικά» θυμάται για τους δύο σύγχρονους σούπερ σταρ ο ανερχόμενος τότε Βίτι, ο οποίος δεν μπόρεσε να κάνει την καριέρα που υποσχόταν το ξεκίνημά του. Ο λόγος; «Ολα έγιναν πολύ γρήγορα και η πίεση επάνω μου ήταν υπερβολική. Βιάστηκα να πάω στην Ευρώπη και, σε συνδυασμό με κάποιους τραυματισμούς, δεν πήγαν τα πράγματα όπως ονειρευόμουν» εξηγεί ο Αργεντινός.
Πηγή: sentragoal.gr
