Quantcast

http://picasion.com/

Άναψε φωτιές… ο ποντιακός χορός για ρεκόρ Γκίνες στη Θεσσαλονίκη!

Μια ιδιότυπη καταγγελία ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο γνωστός Βεροιώτης αρχιτέκτονας Δημήτρης Κουκούδης, καταγγέλλοντας τους αφούς Τσαχουρίδη ότι τους εμπιστεύθηκε την ιδέα την οποία οικειοποιήθηκαν. Η ανάρτηση Κουκούδη πυροδότησε σχόλια προκαλώντας μάλιστα την απάντηση του καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Φωτιάδη. 

Η ανάρτηση Κουκούδη
«Είναι γνωστή η αγάπη μου για τον ποντιακό Ελληνισμό. Αυτή η αγάπη, με αφορμή εκείνο τον καιρό, την απαξίωση της γενοκτονίας των Ποντίων από μέλη της Ελληνικής κυβέρνησης με είχανε βάλει σε σκέψεις. Σκέψεις που με οδήγησαν να φανταστώ το μεγαλύτερο ομαλ χορευτικά, ώστε να πάρει διαστάσεις παγκόσμιας προβολής, μέσα από την διαδικασία καταγραφής του στο βιβλίο Γκίνες, ευελπιστώντας μέσα από αυτό την έμμεση προβολή του Ποντιακού Ελληνισμού. Αυτήν την πρόταση, την εμπιστεύτηκα με πολύ χαρά, πριν καιρό, στους αδερφούς Τσαχουρίδη. Τους ανέλυσα το σκεπτικό, με συγκεκριμένη σκηνοθετική άποψη και με σκοπό την προβολή του Ποντιακού στοιχείου της Βέροιας και περίμενα την συμπαράσταση τους για να υλοποιηθεί στον τόπο μας, κάνοντας εν τω μεταξύ, τις επαφές μου με τοπικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε όλο αυτό και με την σχετική μυστικότητα που απαιτούσε η προσπάθεια. Μάλλον λάθος έκανα που τους... "εμπιστεύθηκα "την ιδέα μου, γιατί την οικειοποιήθηκε ο κύριος Τσαχουρίδης και την χρησιμοποίησε προβάλλοντας τον εαυτό του, χωρίς να με ενημερώσει, από δεοντολογικής άποψης και μόνο. 
Έτσι χάθηκε η ευκαιρία της προβολής του τοπικού Ποντιακού Ελληνισμού της Βέροιας και δόθηκε αλλού. Στις 13 Σεπτεμβρίου θα συντελεστεί το γεγονός λοιπόν, σε προγραμματισμένη εκδήλωση, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, με σκοπό την καταγραφή του στο βιβλίο Γκίνες. Υπερεκτίμησα λοιπόν, την εχεμύθεια του συνομιλητή μου μάλλον. Κατά πως φαίνεται, το συζήτησα με παιδικό ενθουσιασμό, χωρίς επιφυλάξεις, ζητώντας μόνο την αρωγή, την συμπαράσταση και την συμμετοχή του σ αυτό που σκέφτηκα και προσπαθούσα να δρομολογήσω. Απογοητευτικό να βρίσκεσαι απέναντι από ανθρώπους μικρότερους της εμπιστοσύνης σου. Μακάρι να κάνω λάθος και να είναι χαμένη στην μεταφορά, η είδηση. Μεγάλη απογοήτευση εισέπραξα, γιατί μπέρδεψα τον καλλιτέχνη με τον καλό άνθρωπο. 
Οψόμεθα…» 
Η απάντηση Φωτιάδη
«Αγαπητέ Δημήτρη, λυπάμαι πολύ για την επαρχιώτικη κακία και τους ευτελείς χαρακτηρισμούς σου για δύο μεγάλους καλλιτέχνες, που γέννησε ο τόπος μας. Αυτό συμβαίνει πάντα. Οι τοπικοί άγιοι να μην έχουν προσωρινή αξία. Ο χρόνος όμως είναι μαζί τους. Σε ανύποπτο χρόνο μου μίλησες με τα καλύτερα λόγια για αυτούς. Σήμερα είναι για σένα δύο απλοί κεμεντζετσίδες. Δεν είναι αυτή ακαδημαϊκή τοποθέτηση. Έχω αφιερώσει όλη τη ζωή μου για τη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού. Από τα 45 βιβλία μου τα 24 αναφέρονται στη γενοκτονία. Ποτέ δεν οικειοποιήθηκα πατρότητες και πνευματικά τέκνα. Συνεχίζω, όπως και τα αδέλφια Τσαχουρίδη να αγωνιζόμαστε για την ηθική δικαίωση της ιστορίας των νεκρών μας. Το καταπληκτικό τραγούδι «Ποτέ πια γενοκτονία » σε μουσική Μίμη Πλέσσα, που αποδίδουν θαυμάσια, είναι δικό τους δημιούργημα. Μπορώ να ζητήσω την πατρότητα, γιατί τους πρότεινα να προβάλουν μουσικά το θέμα; Κατέθεσες την πρόταση σου γραπτά σε κάποια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων, ώστε να προβληθεί το θέμα του ποντιακού Ολοκαυτώματος; Μέχρι σήμερα δεν σε είδα σε κάποια εκδήλωση συμπαράστασης του ποντιακού ζητήματος. Πώς εξηγείται αυτό το ενδιαφέρον σου. Και αν πράγματι είναι αληθινό, γιατί δεν το πραγματοποιείς, οπως το ονειρεύτηκες. Έχεις πρωτότυπες ιδέες στο ερευνητικό σου πεδίο, που μπορούν να προβάλουν το ταλέντο σου. Είσαι αυτόφωτος. Μην είσαι πλεονέκτης και μη διεκδικείς μερίδιο πίτας που δεν μαγείρεψες. Οι Τσαχουριδαίοι έχουν άστρο, δεν χρειάζονται εταιρόφωτους μνηστήρες. Ευχήσου στα παιδιά καλή επιτυχία στην προσπάθεια τους να αναδείξουν την ποντιακή λύρα παγκόσμια και μέσω της θεϊκής μουσικής τους την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Τα περί κέρδους είναι ανάξια σχολιασμού. Σιχαίνομαι τους ανθρώπους, που λειτουργούν με τέτοια κριτήρια. Αγαπώ τους Βλάχους, την ιστορία και τον πολιτισμό τους, όμως μερικές φορές κάποιες υπόγειες διαδρομές τους μας αναγκάζουν να λέμε «αυτά τα βλάχικα αλλού».

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ