Πίσω από τις πρωτοφανείς σε έκταση και μέγεθος αγροτικές κινητοποιήσεις, που εκτείνονται στο σύνολο της ελληνικής Επικράτειας, υποκρύπτεται ξεκάθαρα η απόγνωση και το αδιέξοδο των απασχολούμενων στον πρωτογενή τομέα παραγωγής. Αγρότες, κτηνοτρόφοι και ψαράδες βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν εξωπραγματικό φορολογικό και ασφαλιστικό Αρμαγεδδώνα, που έρχεται...
να ανατρέψει τον όποιο οικονομικό προγραμματισμό τους επιτρέπει η απόλυτη εξάρτησή τους από τα στοιχεία της φύσης. Γραφειοκράτες των Αθηνών, με θεωρητική μόνο εικόνα των αγροτικών ζητημάτων, ευρισκόμενοι σε καίριες θέσεις ευθύνης εξαργυρώνοντας συνήθως τα κομματικά τους ένσημα, καλούνται να διαχειριστούν τις τύχες εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας και των οικογενειών τους. Ξεκινώντας από την καταρχήν λανθασμένη συλλογιστική περί δήθεν εκτεταμένης φοροδιαφυγής στον αγροτικό κόσμο, επιλέγουν την θέσπιση άδικων οριζόντιων μέτρων ισοπεδωτικής εξίσωσης όλων, αδιαφορώντας για τις επιμέρους παραμέτρους και τα ειδικότερα ζητήματα που εκ των πραγμάτων προκύπτουν και χρήζουν διαφορετικής προσέγγισης και φιλοσοφίας. Αυτό όμως δε συνιστά ορθή, διορατική και αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ούτως ή άλλως πολύπλοκου προβλήματος που ήδη από ετών ο πολιτικός κόσμος όφειλε να έχει λύσει. Πλέον όμως έχει διογκωθεί και εξελιχθεί σε μια ωρολογιακή βόμβα, η οποία είναι θέμα χρόνου να εκραγεί με επικίνδυνες συνέπειες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αγρότες ποτέ δεν απαίτησαν να απαλλάσσονται ολοκληρωτικά των φορολογικών βαρών, η προτεινόμενη από πλευρά μας λύση είναι απλή, συνταγματικά ορθή και ρεαλιστικά εφαρμόσιμη: Να φορολογούνται οι αγρότες όπως όλοι οι έμποροι και οι λοιποί επιτηδευματίες στη λογική έσοδα μείον έξοδα, οπότε το καθαρό εναπομείναν ποσό θα συνιστά το φορολογητέο εισόδημα, Εξυπακούεται ότι στα έξοδα θα συμπεριλαμβάνονται και θα αφαιρούνται από το συνολικό εισόδημα τα πάσης φύσεως πάγια στοιχεία που αγοράστηκαν και χρησιμοποιούνται για την επιτέλεση των αγροτικών εργασιών. Παράλληλα είναι αδήριτη ανάγκη να απλοποιηθεί η διαδικασία εφαρμογής και χρήσης του εργόσημου και στους εργάτες γης (αλλοδαποί κυρίως), κάτι που θα καταπολεμήσει τη μαύρη εργασία και θα αυξήσει τη φορολογητέα ύλη επεκτείνοντάς την σε ανθρώπους (αλλοδαποί) που συνήθως έχουν αδήλωτα εισοδήματα και στερούνται ΑΦΜ. Τέλος φρόνιμο θα ήταν ο ΟΓΑ να λειτουργήσει ως ασφαλιστικός φορέας για την κάλυψη των συνταξιοδοτικών αναγκών και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αποκλειστικά των κατ’ επάγγελμα αγροτών, ώστε να πάψει να αποτελεί κολυμπήθρα του Σιλωάμ της επιδοματικής πολιτικής εκάστης κυβέρνησης.
να ανατρέψει τον όποιο οικονομικό προγραμματισμό τους επιτρέπει η απόλυτη εξάρτησή τους από τα στοιχεία της φύσης. Γραφειοκράτες των Αθηνών, με θεωρητική μόνο εικόνα των αγροτικών ζητημάτων, ευρισκόμενοι σε καίριες θέσεις ευθύνης εξαργυρώνοντας συνήθως τα κομματικά τους ένσημα, καλούνται να διαχειριστούν τις τύχες εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας και των οικογενειών τους. Ξεκινώντας από την καταρχήν λανθασμένη συλλογιστική περί δήθεν εκτεταμένης φοροδιαφυγής στον αγροτικό κόσμο, επιλέγουν την θέσπιση άδικων οριζόντιων μέτρων ισοπεδωτικής εξίσωσης όλων, αδιαφορώντας για τις επιμέρους παραμέτρους και τα ειδικότερα ζητήματα που εκ των πραγμάτων προκύπτουν και χρήζουν διαφορετικής προσέγγισης και φιλοσοφίας. Αυτό όμως δε συνιστά ορθή, διορατική και αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ούτως ή άλλως πολύπλοκου προβλήματος που ήδη από ετών ο πολιτικός κόσμος όφειλε να έχει λύσει. Πλέον όμως έχει διογκωθεί και εξελιχθεί σε μια ωρολογιακή βόμβα, η οποία είναι θέμα χρόνου να εκραγεί με επικίνδυνες συνέπειες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αγρότες ποτέ δεν απαίτησαν να απαλλάσσονται ολοκληρωτικά των φορολογικών βαρών, η προτεινόμενη από πλευρά μας λύση είναι απλή, συνταγματικά ορθή και ρεαλιστικά εφαρμόσιμη: Να φορολογούνται οι αγρότες όπως όλοι οι έμποροι και οι λοιποί επιτηδευματίες στη λογική έσοδα μείον έξοδα, οπότε το καθαρό εναπομείναν ποσό θα συνιστά το φορολογητέο εισόδημα, Εξυπακούεται ότι στα έξοδα θα συμπεριλαμβάνονται και θα αφαιρούνται από το συνολικό εισόδημα τα πάσης φύσεως πάγια στοιχεία που αγοράστηκαν και χρησιμοποιούνται για την επιτέλεση των αγροτικών εργασιών. Παράλληλα είναι αδήριτη ανάγκη να απλοποιηθεί η διαδικασία εφαρμογής και χρήσης του εργόσημου και στους εργάτες γης (αλλοδαποί κυρίως), κάτι που θα καταπολεμήσει τη μαύρη εργασία και θα αυξήσει τη φορολογητέα ύλη επεκτείνοντάς την σε ανθρώπους (αλλοδαποί) που συνήθως έχουν αδήλωτα εισοδήματα και στερούνται ΑΦΜ. Τέλος φρόνιμο θα ήταν ο ΟΓΑ να λειτουργήσει ως ασφαλιστικός φορέας για την κάλυψη των συνταξιοδοτικών αναγκών και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αποκλειστικά των κατ’ επάγγελμα αγροτών, ώστε να πάψει να αποτελεί κολυμπήθρα του Σιλωάμ της επιδοματικής πολιτικής εκάστης κυβέρνησης.
ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Α.Π.Θ
